1981 yılında Lars'ın bir gazeteye verdiği "grup kurmak için adam arıyorum" ilanını James'in görmesi ile başlayan efsane 1983 yılında ilk albüm Kill 'Em All ile hayatmıza girdi. Bu albümün tüm şarkıları popüler olmasa da Hit the Lights, The Four Horsemen, Seek and Destroy ve Am I Evil? gibi şarkılar ile efsane olmuştur.

Çok uzatmamak adına iki efsane albümü bir tek madde ile değerlendireceğim; Ride the Lightning ve Master of Puppets.

Ride The Lightning (1984)
1983'te Kill 'Em All ile başlayan efsane bir sene sonra 1984'te bu albüm ile devam etti. Metallica ilk albümü ile beraber bu albümde de Trash Metal'in ve Heavy Metal'in tanımını yapmaya tanımını yapmaya devam etti.

---

 Master of Puppets (1986)
En sağlam albümlerden biri olan Master of Puppets o dönemde yine yeni bir tarzın öncüsü olmuştur.

Master of Puppets albümünü açın dinleyin yardırın güzel albümdür.

Bu iki albümü çok uzatmamak adına birlikte kısaca değerlendirdik burada dikkat edilmesi gerken şu ana kadar değerlendirdiğimiz albümlerin Trash Metal'in tanımını yaparak efsane olmalarıdır.

Geldik efsanelerin efsanesi, şaheserlerin şaheserine.. Blackened ile başlayan ... And Justice for All efsanesi, babaların en sağlam albümü. Efenim sözü fazla uzatmak istemiyorum oturun dinleyin amına koyayım ne diyeyim başka?

Black Albüm (1991) dediğimiz efsane kamyoncusundan beyoğlunda kahve içen elit abiye kadar hepimizin kulak aşinası olduğu şaheserleri (Nothing Else Matters, The Unforgiven, Unforgiven II, The Memory Remains, Enter Sandman) içeren albümdür.
Genel olarak Black Album süper albümdür dinleyin, yardırın. Bu noktada teknik değerlendirmemizi şöyle yapalım; Bu dönem öncesindeki o ilginç yeni bir tür yaratan Metallica yerine artık olgunlaşmış ama biraz da tekdüze hale gelmeye başlamış bir Metallica görüyoruz. Kesinlikle Black Albüm tekdüzedir demiyorum, tam tersine efsane yaratıcı ve özgün bir albümdür fakat değişimin başlangıcıdır diyebiliriz.

Load (1996) dediğimiz rezalete hiç girmek istemiyorum zira Load'daki sıçıştan sonra ReLoad (1997) (ismi manidar) ile sıçışı az da olsa toparladıkları rivayet edilir (Unforgiven II, The Memory Remains, Better than You).

Load rezaletini saymazsak ReLoad ile tüm albüm ve konsept olarak çok çok efsanedir diyemesekte efsaneleri barındıran ve hoş sayılabilecek bir albümdür.

Çok garip bir dönemdir Load çöp sayılabilir. Black Album hariç ReLoad ise bu aralar bireysel yeteneklerle birşeyler yapmaya çalışan Fenerbahçe gibidir. Yine de dediğimiz gibi içinde efsaneleri barındıran bir dönem olduğu için diyecek birşey yok.

Şimdi buna değinmek istemiyordum ama değinelim madem... siktir edin neyse.

Bu albüm efsane midir? Hayır. Peki bireysel yeteneklerle bir şeyler yapmaya çalışan gerizekalılarca yönetilen futbol takımı gibi midir? Hayır. Boktan mıdır? Ona da hayır. Tüm şarkıları aynı ayardadır, iyidir hoştur. Albümün bir konsepti havası vardır lakin bu hava pekte havalı değildir.. Eyyorlamam bu kadar.

Hardwired... to Self-Destruct (2016)
Başından beri efsaneleri ile bilinen metallica St. Anger saçmalığından sonra bitti denirken Death Magnetic gibi gayet olmuş bir albümle 2008'de geri döndüğünde yüzleri gülümsetmeyi başarmıştı.

The End of The Line, Unforgiven III, The Judas Kiss, Suicide & Redemption, That was Just Your Life ve All Nightmare Long gibi gayet güzel eserleri tarihine yazmıştı. Kısacası bu albüm gayet olmuş bir albümdü ama tabi kimileri tarafından "geri dönüş kıpırtıları" deyip geçiştirildi, kimileri de "bu ne boktan birşeydir bunun için mi bekledik onca zaman? metallica bitmiş mk!" diye sövdü. Oysa ki albüm gayet iyiydi.

 
Fakat gel gelelim bu Hardwired... zımbırtısına..

Şimdi abi öncelikle 3 - 4 şarkıya göz gezdirdim leş gibi. Ekşi'de gördüm millet başlamış övmeye, "oo mahmut abi bak metallica'yı övüyoruz gel beraber övelim abi!?" diye sesleneni mi dersin, "yok canım sağol övdüm de geldim!" diyenimi.. hepsi doluşmuş amına koyayım. ("canım övdüm diyorum! ısrar etme!".. öhm.. neyse..)

Şimdi bu dur adını kopyala/yapıştır yapayım.. Hardwired... to Self-Destruct aha bu.. İşte bu albüme baktım evet üzgünüm göte göt demek lazım; Bu albüm siktiriboktan dümdüz saçmasapan rifflerden oluşan, osiloskop ile bakıldığında hayvan gibi dümdüz bir hat göreceğiniz siktiriboktan, sıradan müzik ruhu hiç olmayan birileri tarafından en verimsiz, en ilhamsız döneminde doğaçlama kaydedilmiş albüm gibi birşey olmuş.

Her şarkıya bir klip yapmışlar falan ama yok arkadaş bu işler böyle olmaz kusura bakma Metallica reyiz göte göt demek durumundayız.

Gidin Death Metal dinleyin, zibilyon tane bilinmeyen sikko yayıncıların piyasada yardırmadığı grup var, gayet popüler olan süper gruplar da var gidin dinleyin amına koyayım ben mi öğreteceğim hepsini size?.. Neyse sakinim.. 

Açın iki Illdisposed dinleyin Insomnium dinleyin, Kataklysm falan da güzeldir.. Canınız illa Metallica çektiyse açın ... And Justice for All, Master of Puppets, Ride the Lightning falan dinleyin amına koyayım. Hayır yani açın Death Magnetic dinleyin o da güze albüm yani kötü de bir laf etmedim ona da. İlla "Metallica abi Metallica amıma koyayım!!" diyorsanız gidin Unforgiven serisini dinleyin.

Öyle bir albüm ki ergen Metal grupları bile bundan daha iyisini yapıyor. Her neyse kısacası artık o eski Metallica yok. Zaten epeydir yoktu.

Bu arada ekşi'de ahanda bu entry'de;
"8 yıl beklenecek albüm değil. sıradan bir garage band albümü. onlarca orijinal grup dururken sırf ünlü diye metallica dinlemeye kasmak da ayrı bir kafa."
Diyerek hislerime tercüman olmuş ve ağır bir lince uğramış olan yazara da helal olsun linç minç demeden doğruyu söylemiştir.

Evet.. önemli bir noktaya parmak basmış olmanın verdiği huzur ve sükunet ile rahat rahat incelememi bitirebilirim. Hepinize bol müzikli günler.